सत्य बोलेँ सायद, केही बिराएँ मैले
सत्यभित्र सत्य नै, सधैं छिराएँ मैले ।।
खेती तिम्रो झूठको, गोड्न सकिन प्रिये
वाध्य भए छिमल्न, अनि गिराएँ मैले ।।
तितो हुन्छ सत्य त्यो, सधैं दबाई जस्तै
पचाउन सकेनौ, तर भिराएँ मैले ।।
मन पेट अर्कै छ तिम्रो, मुखमा तिमी
हँ मा हँ हँ भरिन हावा, पिराएँ मैले ।।
हतियार बनार्इ, खोज्यौ प्रहार गर्न
मतियार बनिन, मलार्इ फिराएँ मैले ।।
झूटमुट अटुट, ढोंगी जीउने कला
कलाकार परिन, मूल्य बरू तिराएँ मैले ।।
उही तिमी हिजोको, आज फरक कति
सत्यसँग सत्यकै, हात मिलाए मैले ।।
कालकुट सकिन बन्न पिएर वीष
फेरि झूठो बोलेर यहाँ के पाएँ मैले ?
No comments:
Post a Comment