न पिउँ भन्छु सम्झेर फेरि, पिउँ झैं लाग्दछ
फाटेको माया देखेर फेरि, सिउँ झैं लाग्दछ ।
न सम्झू भन्छु मरेको दिन, सम्झन्छ यो मन
छातीमा लात्ती सहेर पनि, जिउँ झै लाग्दछ ।
कुल्चाई लाखौं न दुःख्यो भन्छ, न रुन सक्दछ
देउताको रुप, ढुंगाको मन, लिउँ झै लाग्दछ ।
सुखको साथी दुःखको पराई, जात हो मान्छेको
मान्छेको मन जमेको डल्लो, हिउँ झैं लाग्दछ ।
निभाई मधूर विश्वासको दीप, निशामा हराउँदा
जलेर आफू प्रकाश तिम्लाई, दिउँ झै लाग्दछ ।
फाटेको माया देखेर फेरि, सिउँ झैं लाग्दछ ।
न सम्झू भन्छु मरेको दिन, सम्झन्छ यो मन
छातीमा लात्ती सहेर पनि, जिउँ झै लाग्दछ ।
कुल्चाई लाखौं न दुःख्यो भन्छ, न रुन सक्दछ
देउताको रुप, ढुंगाको मन, लिउँ झै लाग्दछ ।
सुखको साथी दुःखको पराई, जात हो मान्छेको
मान्छेको मन जमेको डल्लो, हिउँ झैं लाग्दछ ।
निभाई मधूर विश्वासको दीप, निशामा हराउँदा
जलेर आफू प्रकाश तिम्लाई, दिउँ झै लाग्दछ ।
No comments:
Post a Comment