पर्खी बसे दोबाटोमा >तिमी आँउछौ भनि भयौ तिमी टाढा यो दु:खीको माया मारी दु:खी यो जिवनमा साहारा दिने कोहि भएन चोखो माया दिएकैथिए आफ्नो भन्न पाईन कति तडपिएको छु तिम्रो माया पाउछु भनि विपनामा आउने गर सपनामा सताउछौ किन? पूर्णिमाको रात हैन,औसिको रात बनि आयौ तिमी सगैँ मरौँ सगैँ बाचौ भन्थ्यौ निष्ठुरी,आज छाडिगयौ किन? भूल्न खोज्छु तिम्रो त्यो चन्द्ररूपी मुहारलाई सम्झना छ यो दु:खीको सधैँभरी केबल तिंमीलाई।