www.talshachar.blogspot.com

Monday, February 7, 2011

ghazal


पुराना ती यादहरू सबै  मरी सके पछि
फर्की आयौ सम्बन्धमा चिरा परी सके पछि

नसुकेको नयन देखि आकाश पनि रोएकोथ्यो
जाली रूमाल  के काम आँशु  सबै झरी सके पछि

रूमल्लिदै ठेस लाग्दै कति हिँडे अन्धकारमा
बाल्यौ बत्ती बिहानीले लाली छरी सके पछि

जाउ तिमी तिम्रो बाटो फर्की हेर्नु  अब किन ?
किन चाहियो लैारी जङ्गार एक्लै तरी सके पछि

Nepalikavita


मेरो यात्राका लक्ष्य चुमेर तिमीले
ढुकढुकीको अविरल पदचाप भरिदिएपछि
मायाको सगरमाथामा
प्रेमको झण्डा रोप्न यी पाइला उठेकाछन्